DVAM: de principes van veiligheidsplanning voor de werkplek

#WorkingWednesdays

In de Verenigde Staten hebben ze in de loop van hun leven 38.9 miljoen vrouwen en 19,1 miljoen mannen zullen worden gestalkt, en 43,6 miljoen vrouwen en 37,3 miljoen mannen zullen te maken krijgen met partnergeweld. Deze vormen van gendergerelateerd geweld en intimidatie (GBVH) hebben een impact op ongeveer 51% van Amerikaanse arbeiders. Bovendien wordt het aantal gewelddadigheden verergerd door kruisende vormen van systemische onderdrukking. Trans en LGBTQIA+ mensen ervaren bijzonder hoge percentages van vele vormen van GBVH. Zwarte vrouwen en immigrant vrouwen ervaren ook GBVH in onevenredige tarieven. Mensen met handicapen mensen die in instellingen wonen, zoals gevangenissen of samenkomen zorg instellingen, lopen een verhoogd risico.

GBVH heeft invloed op vele aspecten van het leven, inclusief de werkplek. Bijvoorbeeld meer dan 18% van de overlevenden meldde IPV op de werkplek te ervaren, 83% meldde dat IPV hun vermogen om te werken verstoorde, en 37,7% van de gehandicapte overlevenden gaf aan hun baan te hebben verloren als gevolg van geweld. Van verloren productiviteit tot schietpartijen op de werkplek, worden werkplekken sterk beïnvloed door GBVH en moeten ze op verschillende manieren reageren. Een handig hulpmiddel om werknemers te beschermen en prioriteit te geven aan veiligheid, is het opstellen van een veiligheidsplan op de werkplek.

Wat is een veiligheidsplan op de werkplek?

Een veiligheidsplan is een door overlevenden geleid hulpmiddel dat een reeks acties schetst die het risico op geweld kunnen helpen verminderen. Er zijn twee soorten veiligheidsplannen in de context van de werkplek: een specifiek voor de werknemer die geweld ervaart (persoonlijk veiligheidsplan) en een gericht op de algemene werkplek (werkplekveiligheidsplan). Een persoonlijk veiligheidsplan kan bijvoorbeeld alle plaatsen omvatten die een overlevende bezoekt, zoals een sportschool, vervoersknooppunt, school of supermarkt. Een werkplekveiligheidsplan is gelokaliseerd op de werkplek, betrekt diverse relevante partijen en vormt een aanvulling op een persoonlijk veiligheidsplan. Dit kan het wijzigen van het werkschema van een overlevende zijn, een supervisor op de hoogte stellen of de beveiliging ter plaatse verbeteren. Deze aanvullende plannen zijn bedoeld om de kans te verkleinen dat een kwaaddoener de werknemer op het werk kan lastigvallen of schaden.

Verantwoordelijkheden van werkgevers: een voorbeeld uit Missouri

Van werkgevers wordt niet verwacht dat zij een alomvattend veiligheidsplan opstellen voor degenen die te maken hebben met geweld of intimidatie. Sommige staten vereisen echter wel dat werkgevers redelijke aanpassingen aanbieden die kunnen worden opgenomen in een veiligheidsplan op de werkplek.

Bijvoorbeeld, uonder de wet van Missouri (Mo. Rev. Stat. 285.650), moeten werkgevers met ten minste 20 werknemers redelijke veiligheidsvoorzieningen treffen voor hun werknemers voor omstandigheden die verband houden met huiselijk en seksueel geweld. Dit geldt zowel voor werknemers die het slachtoffer zijn geworden van huiselijk of seksueel geweld als voor het gezin of gezinslid van een werknemer dat het slachtoffer is geworden van huiselijk of seksueel geweld. 1 Voorbeelden van “redelijke aanpassingen” zijn onder meer een aanpassing van een functiestructuur, werkplekvoorziening of werkeisen, zoals overplaatsing, herplaatsing, aangepast rooster, verlof, gewijzigd telefoonnummer of zitplaatstoewijzing, aanbrengen van een slot en implementatie van een veiligheidsvoorziening. procedure,

Individuen kunnen ook in aanmerking komen voor redelijke aanpassingen op grond van andere wetten of beleidslijnen, inclusief die welke redelijke aanpassingen kunnen veroorloven voor een handicap die verband houdt met huiselijk geweld of seksueel geweld. Federale wetgeving, lokale wetgeving en/of intern beleid van werkgevers kunnen andere toepasselijke bescherming bieden.

Principes van veiligheidsplanning op de werkplek

Effectieve veiligheidsplanning richt zich op het voortbouwen op de bestaande sterke punten van overlevenden van geweld, terwijl de behoeften en doelen van de overlevende centraal staan. Voorbereiding is gunstig voor zowel werknemers als werkgevers, vermindert risico’s en verhoogt de retentie en productiviteit voor overlevenden en hun collega’s. Veiligheidsplannen op de werkplek zijn iteratieve hulpmiddelen en veranderen vaak afhankelijk van de behoeften van de overlevende. Onderstaande principes bieden een leidraad voor werkgevers om dit proces aan te pakken.

• Wees voorbereid en leer meer.

• Zorg ervoor dat uw werkplek een expliciete GBVH-politiey en een duidelijke, vertrouwelijke contactpersoon voor nabestaanden.
• Onderzoek lokale meldpunten, opvangcentra en preventieorganisaties en Maak een lijst. Deze pleitbezorgers bieden verdere middelen voor veiligheidsplanning. Leer meer over de impact en dynamiek van GBVH en de werkplek hier.
• Leren meer over beschermingsbevelen.

• Vraag de overlevende of ze een veiligheidsplan op de werkplek willen maken.

• Overlevenden zijn experts in hun situatie. Overlevenden kunnen ervoor kiezen om werkplekken op te nemen in hun veiligheidsplanning, maar hoe en wanneer dat te doen, is hun beslissing.
• Vraag de overlevende of ze verbonden willen worden met lokale bronnen. Zo ja, geef een lijst met lokale bronnen en informatie voor de Nationale meldpunt huiselijk geweld (800-799-VEILIG)
• Betrek niemand, met name wetshandhavers, bij het opstellen van het veiligheidsplan op de werkplek zonder de aanwijzing en toestemming van de overlevende.

• Neem het voortouw van overlevenden over wanneer en hoe een veiligheidsplan te bespreken, het plan bij te werken en nieuwe risico’s te beheren.
• Vermijd aanwijzingen, de woorden “zou moeten”, “ik” of “moeten” en beperk eisen. Stel in plaats daarvan open vragen, luister aandachtig en reageer op zorgen. Ondersteun dit door duidelijke en vertrouwelijke communicatieprocedures vast te stellen.

• Werk samen met de overlevende om een ​​doordachte risicobeoordeling uit te voeren en contextspecifieke strategieën te creëren.

• Houd rekening met de risico’s van de werkomgeving van de overlevende, inclusief openbare ruimtes, vervoer en woon-werkverkeer naar/tijdens het werk, en openbaar beschikbare contactgegevens.
• Dit volgen risicobeoordeling overweeg strategieën om risico’s te beperken, vaak met elementaire beveiligingsmaatregelen. Geef bijvoorbeeld – afhankelijk van de wensen van de overlevende – een foto van de potentiële schadeveroorzaker aan het personeel, verbeter de beveiliging bij in- of uitgangen, verbeter de verlichting en verwijder of wijzig de contactgegevens van het werk van de overlevende.

• Bescherm vertrouwelijke informatie.

• Laat overlevenden beslissen wat, wanneer en hoe ze informatie delen.
• Deel de locatie, het schema, de contactgegevens voor noodgevallen of de contactgegevens van de overlevende niet.
• Zorg ervoor dat nabestaanden weten wie op de werkplek moet worden geïnformeerd als onderdeel van het veiligheidsplan en welke informatie zal worden gedeeld.

• Leren over GBVH in uw gemeenschap of werkplek kan schokkend of triggerend zijn. Zoek proactief ondersteuning van GBV-experts en voorstanders van geestelijke gezondheidszorg Hulp verlenen aan werknemers.